Off-Baza

Klinika Lalek


Siedziba: Wolimierz, gm. Leśna, powiat lubański 
Rok założenia: 1988 
Sala: Stacja Wolimierz – dawna stacja PKP, obecnie pod opieką teatru/fundacji 
Największa impreza: Festiwal Wiejskich Alternatywnych Społeczności (Wolimierz, 2000), Festiwal Śmiechu (Wolimierz, 2003), Festiwal Twórców Teatru – XX lat Teatru Klinika Lalek – Wolimierz 2008, Festiwal Wody (2015) 
Dane kontaktowe: Stacja Wolimierz, ul. Dworcowa 73, 59820 Leśna,
 tel. 697 712 844, klinikalal@gmail.com

https://www.facebook.com/teatrklinikalalek/


Grupa zawiązała się na Wydziale Lalkarskim PWST we Wrocławiu i jeszcze w trakcie studiów zrealizowała cztery przedstawienia oraz opublikowała manifest Med-Art o uzdra­wiającej mocy sztuki. Aktorzy wraz z ekologami założyli Funda­cję na Rzecz Wspierania Kultur Alternatywnych i Ekologicznych. Poszukując miejsca do realizacji swoich idei, w 1991 r. przenieśli się do Wolimierza, zabytkowej wioski na Pogórzu Izerskim. Od­tąd działają jako wędrowny wiejski teatr lalkowy. Artyści meta­forycznie nazwali Wolimierz Międzyplanetarnym Królestwem Sztuki, Otwartym Samowystarczalnym Miejscem Szczególnego Przenikania.

Tworzywem-bohaterem jest w tym teatrze nie tylko lalka, ale i figura, machina, grające instalacje, stwory, ludzie i żywio­ły. Zespół realizuje widowiska plenerowe, np. parady uliczne i spektakle grane na łące, a także przedstawienia w przestrzeni zamkniętej, akcje plastyczne, warsztaty i koncerty z małą for­mą teatralną. We wszystkich wspomnianych formach muzy­ka wykonywana jest na żywo przez muzyków i aktorów (we współpracy z zespołami Kinior Sky Orkiestra z Kielc, Czerwie oraz Graal).

Motywy pojawiające się w spektaklach Kliniki Lalek to m.in. świat baśni i fantastyki (Księga Gór), szeroko pojęta kos­mogonia (Poemat o Słońcu i Księżycu, 1994, Kosmosaga o ostat­niej kropli wody, 1999), alchemia, uwalnianie w sobie szczęścia oraz regionalizm (Izerokarkonoska pastorałka, Duch Gór; oby­dwa spektakle z muzyką świeradowianina Andrzeja Szymal­skiego). Formotwórczej inspiracji dostarczają też często sztuki plastyczne (Zaproście mnie do stołu, 1997).

Istotnym wątkiem w repertuarze Kliniki Lalek jest teatr dla dzieci, ujmujący widzów bogatą warstwą wizualną (Momo wg M. Endego, 1989; Piotruś Pan i Piraci, reż. Wiktor Wiktorczyk, współpraca z wrocławskim środowiskiem lalkowym pod egidą Centrum Sztuki Impart, 2010).

W działalności stowarzyszenia nie do pominięcia jest or­ganizacja festiwali kultury alternatywnej, przyciągających do Wolimierza w lipcu każdego roku artystów, osoby i środowiska kreatywne i niezależne.