Teatr Bestemmia powstał w marcu 2017 roku, a swoją nazwę przyjął od włoskiego słowa oznaczającego bluźnierstwo. Trzonem grupy są: Michał Rogulski, Marta Oracz i Sandra Włodarczyk. Bluźnierstwo widzą jako akt twórczy, posiadający siłę odnawiania paradygmatu rzeczywistości, będący w opozycji do profanacji. Wierzą, że teatr w swojej istocie dokonuje przewartościowania słowa, przedmiotu i ciała które pojawiają się na scenie, nadając im nowe znaczenia. W swojej praktyce korzystają z estetyki trash, wydobywając tematy i obrazy odrzucane przez społeczeństwo jako wstydliwe, niepokojące – wyrzucane na śmietnik. Szukają oznak jednorazowości, przejawiającej się w degradacji przedmiotu. Pracują na negacji postaci i zastąpieniu jej ideową, emocjonalną i uniwersalną figurą. Oprócz działań artystycznych członkowie grupy założyli Fundację Rozwoju Artystycznego Teatru, która jest platformą edukacyjną i produkcyjną dla młodych twórców.
Grupa aktywnych i kreatywnych ludzi, zgromadzonych przy GOK Lesznowola, chcących realizować najśmielsze marzenia o Teatrze. Ich spektakle mają przede wszystkich bawić, wzruszać i pobudzać do refleksji.
BATAILLE I ŚWIT NOWYCH DNI, Anna Godowska i Słąwek Krawczyński, fot. Marta Ankiersztejn
Siedziba: Warszawa Rok założenia: 1999
Sławek Krawczyński i Anna Godowska współpracują od 1999r. W latach 2001 – 2012 prowadzili wspólnie Teatr Bretoncaffe.W dorobku mają kilkanaście spektakli prezentowanych na wielu festiwalach w Polsce i zagranicą (m.in. w Niemczech, Francji, Brazylii, Litwie, Estonii, Słowacji, Czechach, Węgrzech, Ukrainie, Białorusi,Gruzji, Armenii). Najważniejszą częścią wspólnej pracy artystów jest projekt badawczy pod nazwą „Taniec śniącego ciała“, zainicjowany w 2005 r. w ramach rezydencji w Centre national de la danse Pantin-Paris. Celem tego projektu jest zastosowanie idei psychologii analitycznej Carla Gustava Junga oraz psychologii zorientowanej na proces Arnolda Mindell’a w praktyce tańca i teatru. Programową syntezę poszukiwań Godowskiej i Krawczyńskiego stanowi projekt Święto Snów, zainicjowany w 2013 r. W ramach tego projektu powstały: „Niżyński.Święto snów”, „Bataille i świt nowych dni”, „Hamlet.sen”. Artyści realizują także projekty edukacyjne w oparciu o rozwijaną przez siebie metodę.
Materiał nadesłany.
Simone, Sławek Krawczyński i Anna Godowska , fot. z arch. Centrym Sztuki Tańca
Simone, Sławek Krawczyński i Anna Godowska , fot. z arch. Centrym Sztuki Tańca
Sławek Krawczyński, fot. własna
Anna Godowska, fot. z arch. taniecpolska
BATAILLE I ŚWIT NOWYCH DNI, Anna Godowska i Słąwek Krawczyński, fot. Marta Ankiersztejn
Stowarzyszenie Kółko i Krzyżyk swoją działalność rozpoczęło od października 2017 roku, jednak osoby które je stworzyły, posiadają bogate doświadczenie artystyczne, na co dzień pracując w warszawskich teatrach.
Statutową działalnością Stowarzyszenia jest produkcja niezależnych produkcji teatralnych, powstałych z myślą o dotarciu do szerokiego grona odbiorców z ośrodków o ograniczonym dostępie do kultury. Produkcje wyróżniać ma współpraca z gronem wykwalifikowanych psychologów, dbających o profilaktyczny charakter spektakli, którzy mają docelowo towarzyszyć prezentacjom, prowadząc dodatkowe zajęcia i warsztaty edukacyjne. Teatr nie posiada stałej siedziby, jest w permanentnym „objeździe“, doskonale obeznany ze specyfiką grania w przestrzeniach o bardzo różnych specyfikacjach i możliwościach technicznych.
Materiał nadesłany.
Gardenia, Stowarzyszenie Kółko i Krzyżyk, fot. z arch. teatru
Niezależny, zespół profesjonalistów, wziętych artystów, którzy po godzinach spełniają marzenia tworząc teatr jaki sami chcieliby oglądać. Grają w garażach, mieszkaniach, autokarach, galeriach, zabytkowych pałacach i wszędzie tam, gdzie dostrzegają twórczy potencjał i niezależność. Łączą komedię z gorzką refleksją na temat rzeczywistości. Stawiają na interakcję z widzami i kameralność. Każdą premierą próbują sportretować swoje pokolenie i powiedzieć coś na temat pędzącego świata, który ich otacza. Opowiadają o wciąż zmieniających się modach i trendach, ale również o samotności, bezradności i niedojrzałości, które nierzadko za nimi stoją. Konfrontują widzów z problemami codzienności przed jakimi sami stoją na co dzień, ale przede wszystkim spełniają swoje teatralne marzenia robiąc dokładnie takie spektakle, na jakie mają ochotę.
Materiał nadesłany.
Na dorosłego, Potem-o-tem, fot. Darek Redos
Na dorosłego, Potem-o-tem, fot. Darek Redos
20 Lexusów na czwartek, Potem-o-tem, fot. Darek Redos
20 Lexusów na czwartek, Potem-o-tem, fot. Paulina Kardas
TERAZ POLIŻ to jedyny profesjonalny kobiecy teatr w Polsce. Grupa powstała jako niezależna grupa twórczyń związanych z teatrem i od początku swojej działalności kładzie nacisk na teatralną twórczość związaną z kobietami i kobiecością. Regularnie powraca do tematyki wykluczenia i przemocy, angażuje się w działania dla dzieci i młodzieży.
Produkuje i prezentuje spektakle teatralne, happeningi, performance, otwarte czytania performatywne, koncerty, organizuje warsztaty teatralne i dyskusje.
Od 2015 roku realizuje także projekty badawcze mające na celu przywracać pamięć o nieznanych i zapomnianych kobietach, które znacząco wpłynęły na obecny kształt sztuki i rzeczywistości społecznej.
TERAZ POLIŻ funkcjonuje na obrzeżach głównego nurtu i skrzyżowaniu różnych środowisk związanych ze sztuką, nie przynależy do żadnego miejsca i żadnej instytucji, co umożliwia krytyczne spojrzenie na sam teatr, jego formy i konfiguracje w głównym obiegu, jak i poza nim, zmusza do ciągłej redefinicji swojego statusu i zajmowanego miejsca, które właściwie w momencie uchwycenia, jest już zupełnie innym miejscem.
Grupa formułuje i wciela na scenie i w stowarzyszeniu niehierarchiczne metody pracy oraz eksploruje różne możliwe struktury poziome.
Grupa Artystyczna TERAZ POLIŻ została utworzona w 2008 roku w Warszawie przez aktorki: Martę Jalowską, Dorotę Glac, Adriannę Kornecką, Dominikę Strojek, Kamilę Worobiej oraz reżyserki: Ulę Kijak i Martę Ogrodzińską (obecnie Miłoszewską). W 2009 roku powstało Stowarzyszenie Grupa Artystyczna TERAZ POLIŻ stanowiące osobowość prawną wcześniej nieformalnej grupy. TERAZ POLIŻ współpracuje z takimi organizacjami jak: Międzynarodowa Organizacja na Rzecz Praw Człowieka Amnesty International, Fundacja ITAKA, Centrum Praw Kobiet czy Fundacja Trans-Fuzja oraz grupa badaczek „HyPaTia – Kobieca Historia Teatru Polskiego. Feministyczny Projekt Badawczy”.
Materiał nadesłany.
Czarny kwadrat, Teraz Poliż, fot. Alina Gjdamowicz
Czarny kwadrat, Teraz Poliż, fot. Alina Gjdamowicz
Matka się kocha i lipa w cukrze, Teraz Poliż, fot. Alina Gajdamowicz
Fundacja ART_committed powstała w lipcu 2015 r. w Warszawie, jej twórcami i sercem są Paulina Jóźwicka i Jakub Krawczyk. Powodem powstania fundacji była, i wciąż jest chęć tworzenia i realizowania własnych wizji i założeń artystycznych. Chcemy tworzyć i dzielić się swoimi pomysłami, przy czynnym współudziale artystów, ludzi i instytucji kultury. Głównym obszarem działań jest teatr i taniec oraz chęć łączenia tych dwóch dziedzin sztuki.
Fundacja 44 jest kontynuacją działalności Artura Gotza jako osoby prywatnej. Działalność skierowana jest na piosenkę, teatr piosenki, estradę oraz teatr dramatyczny. Działaniom towarzyszą również działania edukacyjne takie jak warsztaty dla dzieci i młodzieży, seniorów oraz osób niepełnosprawnych. Edukacja odbywa się również poprzez zagraniczne podróże
Materiał nadesłany.
Pierwszy raz, Fundacja Kultury i Sportu 44 w Warszawie, fot. Mateusz Raźniewski
Pierwszy raz, Fundacja Kultury i Sportu 44 w Warszawie, fot. Marcin Gomułka
Urszula Bernat-Jałocha i Marcin Motyl przez wiele lat związani byli z Polskim Teatrem Tańca. Od 2018 roku zostali freelancerami i założyli fundację o nazwie UM Foundation. Została powołana przez artystów przede wszystkim do wspierania wszelkiej działalności na rzecz rozwoju, promocji kultury i sztuki w Polsce i poza jej granicami. Głównym celem fundacji jest wywyższanie godności człowieka za pomocą rozwoju twórczego potencjału. Poprzez twórcze kreacje, UM Fundation ma za zadanie inspirowania i upowszechniania postaw artystycznych i edukacyjnych oraz tworzenia warunków dla ich społeczno-kulturalnego oddziaływania. Urszula i Marcin to artyści tancerze nieustannie poszukujący dzisiejszej tożsamości teatru tańca. Mając za sobą wieloletnie doświadczenie pracy w zespołach instytucjonalnych, z polskim i zagranicznymi choreografami, Urszula i Marcin postanowili współpracować jako niezależni artyści, mocno czerpiąc z narzędzia improwizacji i pracy z publicznością. Tematem ich poszukiwań są relacje międzyludzkie we współczesnym świecie. Artyści pragną zaprosić widza do aktywnego uczestnictwa w procesie twórczym, poprzez umożliwianie jej posiadanego realnego wpływu na końcowy kształt tworzonych spektakli i działań.
Laboratorium Teatralno-Społeczne to grupa artystów-badaczy, którzy i które wspólnie pracują nad połączeniem języka teatru i tematów społecznych, publicznych. Początki LTS-u to styczeń 2016 roku i inicjatywa Doroty Ogrodzkiej, która w ramach swojego stypendium twórczego (MKiDN) ogłosiła otwarty nabór dla praktyków teatru, animatorów, twórców innych dziedzin sztuki a także aktywistów i osób zaangażowanych w pracę i działalność społeczną. Z tego różnorodnego składu wyłoniła się grupa, która we wspólnej pracy eksperymentuje wokół istotnych kwestii, aktualnych w sferze publicznej. W 2016 roku powstały dwa spektakle: Kurs Bezpieczeństwa i higieny społeczeństwa oraz Empatia (której druga wersja powstała w 2017 roku). W dalszych projektach zespół coraz bardziej zmierzał w stronę kreacji kolektywnej, demokratycznego, eksperymentalnego procesu zbiorowej dramaturgii i reżyserii.
Istotną kwestią pracy, przedmiotem testów i dążeń jest chęć sprawdzania, jakie możliwości kryją się w różnych sposobach włączania widza i nawiązywania z nim/nią nieoczywistych relacji. Twórcy chcą by ich spektakle były nie tylko do oglądania, ale i do doświadczania, by stawały się nie tylko polem wrażeń, ale i okazją do konfrontacji, reakcji, osobistego procesu każdej osoby, która w nich uczestniczy. Laboratorium prowadzi także warsztaty otwarte w oparciu o główne wątki swoje pracy oraz organizuje akcje performatywne.
Materiał nadesłany.
POKAZ PRACY LTS, Laboratorium Teatralno-Społeczne, fot. Alicja Szulc
POKAZ PRACY LTS, Laboratorium Teatralno-Społeczne, fot. Alicja Szulc
WYSPA. Work in progress, Laboratorium Teatralno-Społeczne, fot. Paweł Ogrodzki
zespół, Laboratorium Teatralno-Społeczne, fot. Paweł Ogrodzki
