Transtopia (dawniej Teatr Martwej Wyobraźni) działa w Staromiejskim Centrum Kultury Młodzieży w Krakowie. W swoich założeniach jest teatrem dekonstruktywnym, podejmującym polemikę z autorami tekstów oraz widzami. Inspiracją dla jego twórców są nazwiska takie jak: Kantor, Schulz, Beckett, czy Barthes. Grupa założona została przez Dominika Setlaka i Julitę Golińską jako interdyscyplinarna grupa teatralno- wizualna.
Offowa Scena Supernova powstała z inicjatywy Jakuba Kowalika. Jej ideą jest łączenie spektakli repertuarowych, tańca, warsztatów, wernisaży, koncertów oraz działań performatywnych. Ma to być przestrzeń dla wszechświata sztuki, gdzie znoszone są granice, rozwijają się inspiracje i interakcje społeczne.
Od momentu otwarcia teatr działa bardzo prężnie, powstało w nim ponad dziesięć premier, regularnie grane są spektakle własne i gościnne, także z zagranicy. Odbyło się kilkadziesiąt koncertów i wiele innych wydarzeń, m.in. warsztatów, wernisaży, pokazów filmowych, improwizacji muzycznych, tanecznych i komediowych.Charakterystyczny styl sztuk realizowanych przez Jakuba Kowalika to połączenie szczególnego zamiłowania do słowa, języka z fizycznością na scenie.
Materiał nadesłany.
Chudy żołnierz, Scena Supernova, fot. z arch. teatru
Chudy żołnierz, Scena Supernova, fot. z arch. teatru
Ciała niebieskie, Scena Supernova, fot. z arch. teatru
Absolwentka aktorstwa dramatycznego na Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie. Swoją pracę magisterską napisała na temat sztuki jako terapii indywidualnej, co dało jej impuls do działań w teatrze z osobami wykluczonymi. Działa jako niezależna aktorka, włączająca się w te projekty i spektakle, które pozwalają jej na rozwój warsztatu i bycie lepszym człowiekiem.
W 2019 roku w ramach projektu “Teatr na faktach” w Instytucie Grotowskiego we Wrocławiu współtworzyła spektakl dokumentalny “Łupiny”. Od 2019 roku założycielka Fundacji Migawka w Krakowie, działającej na rzecz włączania osób niesłyszących i niedosłyszących do aktywnego tworzenia sztuki. Od 2019 roku w Teatrze J. Słowackiego w Krakowie, odpowiada za tworzenie przestrzeni i wydarzeń dostępnych osobom z niepełnosprawnościami. W 2018 zdobyła Stypendium Twórcze Miasta Krakowa.
Absolwent wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Artysta interdyscyplinarny: malarz, performer, aktor, reżyser teatralny. Zajmuje się również sztuką wideo oraz ‘instalakcją’. Występował na festiwalach sztuki performance, biennale oraz przeglądach sztuki w różnych zakątkach świata. Kierownik Pracowni Sztuki Performance na Wydziale Intermediów Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Kurator Międzynarodowych Spotkań Performerów w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie oraz kilku wystaw o zasięgu międzynarodowym: “Kwiaty Zła”, “Stan zagrożenia”. Wyreżyserował monodramy: “Kamica79” oraz “W zawieszeniu”. Współpracował z poznańskim teatrem „Porywacze ciał”, z którym zrealizował pięć spektakli; Teatrem “Brama” oraz Stowarzyszeniem “Fort Sztuki’.
Arti Grabowski to nieskrępowana ograniczeniami, dualistyczno-periodyczna osobowość twórcza. Nomadyczne, niesubordynowane zwierzęuodpornione szczepionką absurdu, dystansu i entuzjazmu. Społecznik, pasjonat biegów górskich oraz wszelakich aktywności psychofizycznych. Lubieżnik kulturalny, furiat faszerowany romantyzmem i cynicznym pietyzmem. Miłośnik minimalizmu, artystycznych przewyższeń, kulinarnych przeciążeń, nietuzinkowych fetyszy, herbaty matchy, oplątw, obrzęków, a nade wszystko nosaczy sundajskich.
Materiał nadesłany.
Raport Panika, Arti Grabowski, fot. Maciej Dziaczko
Raport Panika, Arti Grabowski, fot. Michał Zak
Warunki zabudowy, Arti Grabowski, fot. z arch. artysty
Teatr poetycznej pantomimy, ruchu i ekspresji. Łączy w sobie elementy stylistyki niemego kina, tańca współczesnego, komedii, sztuki cyrkowej i akrobatyki. Wszystkie przedstawienia to mimodramy gdzie muzyka, ruch i gest są najważniejsze.W swoim repertuarze posiada zarówno spektakle sceniczne jak i plenerowe. Ich różnorodna forma, bogactwo treści oraz duża dawka humoru sprawiają, że adresatami twórczości Teatru Nikoli mogą być ludzie w każdym wieku.
Teatr Nikoli został założony w Kijowie w 1990 r. przez Mikołaja Wiepriewa, reżysera i aktora z Rosji. W Polsce funkcjonuje od 1992 r. Teatr początkowo występował pod nazwą „Biały Klaun”. W latach 1990-1993 współpracował z krakowski teatrami STU i KTO. Wspólnie z polsko-francuską Fundacją EquiLibre był pomysłodawcą i realizatorem projektu „Terapia przez śmiech” (1992-2002) przedstawianego w Polsce, Francji, Macedonii, Palestynie i Azerbejdżanie.
Teatr Kontrabanda powstał z potrzeby niesienia konkretnego przekazu. Z wiary, że teatr ma do spełnienia ważną rolę społeczną i powinien dotykać problemów oraz zjawisk, jakie dotykają widzów w ich codziennym życiu. Zespół chce wyrażać siebie, własne spojrzenie na współczesny świat i przekazywać wartości w które wierzy, z nadzieją, że zostaną one na długo w głowach odbiorców, inspirując ich do własnych przemyśleń. Siłą teatru powinno być zaangażowanie – najważniejsza dla Kontrabandy jest widownia.
Materiał nadesłany.
Ja i Mick Jagger, Teatr Kontrabanda, fot. z arch. teatru
I że Cię nie opuszczę, Teatr Kontrabanda, fot. Tomasz Huczek
Moralność Pani Dulskiej, Teatr Kontrabanda, fot. z arch. teatru
Teatr Totutotam powstał w wyniku spotkania sześciu osób: reżysera Mateusza Przyłęckiego oraz aktorów amatorów: Ewy Chałupy, Beaty Furgalskiej, Gosi Miernikowskiej, Pawła Prochownika i Sławka Zakrzewskiego. Większość zespołu poznała się wcześniej, biorąc udział w różnego rodzaju warsztatach aktorskich. Praca nad każdym kolejnym spektaklem jest dla nich okazją do doskonalenia swojego warsztatu oraz realizowania pasji jaką jest teatr.
Fundacja działa w obszarze kultury, sztuki, edukacji i działań społecznych.Realizuje projekty we współpracy z instytucjami kultury,organizacjami pozarządowymi,charytatywnymi oraz ośrodkami edukacyjnymi.
Zespół działa w ramach Staromiejskiego Centrum Kultury Młodzieży w Krakowie. Ma na swoim koncie ponad 10 premier i udziały w festiwalach takich jak: „Zgraja” w Wadowicach, „Łaknienia” w Goleniowie, „Biesiada Teatralna” w Katowicach, Teatralna Maszyna Pszczyna, FAM w Krakowie, Spotkania Teatralne „Innowica”, „Garderoba Białołęki” w Warszawie. Wśród tytułów i inspiracji znaleźć można: Wojciecha Widłaka, Izę Klementowską, Magdę Fertacz, Zbigniewa Pawlaka i Jerzego Wlazło. Od jakiegoś czasu najbardziej inspirująca wydaje się prawda reportażu i własne doświadczenie. Ostatnio oprócz działań artystycznych Zespół angażuje się społecznie. I tak w 2016 roku spektakl „Jutro” grany był dla Mieszkańców DPS w Pszczynie. A w 2017 roku zespół jako grupa nieformalna „Wszyscy Obecni” przeprowadził na terenie Krakowa 3 projekty społeczne: „Wszyscy Obecni- kolędowanie po sąsiedzku”, „Gość w dom – Inne Spotkania Muzyczne (projekt realizowany w DPS w Krakowie w ramach FIO Małopolska Lokalnie, który zdobył II miejsce na najpopularniejszą krakowską inicjatywę) oraz „Wszyscy Obecni – piknik po sąsiedzku”.
Materiał nadesłany.
Jutro, Grupa „Zatrzymać Obrotówkę”, fot. olkuszanin
Nie ma jak na wsi, Grupa „Zatrzymać Obrotówkę”, fot. z arch. teatru
Sztukmistrz, Grupa „Zatrzymać Obrotówkę”, fot. z arch. teatru
Wesele, Grupa „Zatrzymać Obrotówkę”, fot. Sławek Pawliszak
Teatr powstał z inicjatywy absolwentów Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie Filii we Wrocławiu. Zespół podejmuje współpracę z instytucjami kultury, głównie w trzech przestrzeniach teatralnych w Polsce, we Wrocławiu – Instytut Grotowskiego, w Krakowie – Teatr im. J. Słowackiego, w Warszawie – Teatr Powszechny. Wspiera inicjatywy młodych, debiutujących twórców. Celem fundacji jest tworzenie i upowszechnianie kultury i sztuki, wspieranie przedsiębiorczości związanej ze sztuką i kulturą oraz współpraca i promocja instytucji kultury i organizacji teatralnych w kraju; działanie na rzecz rozwoju sztuki teatralnej i artystycznej, tworzenie spektakli i projektów artystycznych mających na celu poszukiwanie oryginalności tematów, rozwój człowieka oraz wystawianie ich na terenie Rzeczpospolitej Polskiej oraz za granicą. Fundacja ma także na celu wspieranie talentu, promowanie i pomoc w rozwoju kariery artystów.
Materiał nadesłany.
Jakoś to będzie. Spektakl o robotach, Teatr Grupa, fot. z arch. teatru
Jakoś to będzie. Spektakl o robotach, Teatr Grupa, fot. z arch. teatru
