Siedziba: Michałowice
Rok założenia: 1992
Sala: Dom w Michałowicach
Dane kontaktowe: Katarzyna Rotkiewicz-Szumska,
ul. Kolonijna 8, 58-573 Piechowice-Michałowice,
tel. 75 761 76 16, 602 192 270,
teatrcinema@wp.pl

Dwadzieścia cztery lata temu grupa artystów plastyków oraz aktorów założyła teatr w Michałowicach – niewielkiej osadzie w Karkonoszach. Dyrektorem teatru od momentu powstania jest Zbigniew Szumski – absolwent Wydziału Malarstwa i Grafiki PWSSP w Gdańsku. W składzie założycielskim byli także absolwenci Wydziału Aktorskiego wrocławskiej PWST: Tadeusz Rybicki, pozostający do dziś obok Szumskiego filarem działalności artystycznej i edukacyjno-animacyjnej teatru, Jan Kochanowski oraz Dariusz Skibiński (który później, w roku 2006, założył własny Teatr A3 w Hajnówce w woj. Podlaskim), a także Bogusław Siwko (do 1995) oraz artyści plastycy: Katarzyna Rotkiewicz-Szumska i Mariusz Mielęcki. Obecnie skład aktorski uzupełniają: Małgorzata Walas-Antoniello, Anna Krych, Izabela Terek-Jopkiewicz, Irad Mazliah i Włodzimierz Dyła. W wielu produkcjach współpracowali z teatrem: Honorata Magdeczko-Capote, Anna Szymańska, Paweł Adamski, Monika Strzelczyk, Beata Skibińska. Istotna dla pełnej jakości przedstawień kabaretowych teatru (cykl Kabaret Olbrzymów) jest współpraca z muzykami: Katarzyną Klebbą, Piotrem Paluchem oraz Arnoldem Dąbrowskim.
Siedzibą teatru jest magiczny dawny pensjonat, którego atmosfera zdaje się wywierać wpływ na powstającą tam oryginalną sztukę. Autorskie spektakle Szumskiego mają wyraźny styl i przypominają krytykom twórczość Tadeusza Kantora. Wyraźne są w nich inspiracje twórczością Piny Bausch, Akiry Kurosawy i Zbigniewa Rybczyńskiego oraz analogie z onirycznym malarstwem René Magritte’a (w aspekcie formalnym) czy dadaistów, z teatrem absurdu, Latającym cyrkiem Monty Pythona i poezją Mirona Białoszewskiego (w warstwie estetyki i tematyki czerpiącej z codzienności). Przedstawienia Cinemy to połączone w sposób polifoniczny formy teatru plastycznego, muzycznego i dramatycznego, niebędące jednocześnie czystymi reprezentantami żadnego z tych gatunków.Do tej pory teatr zrealizował spektakle: Dong (1992), Bilard (1994), Nie mówię tu o miłości (1994), Brudne piękno (1998), Tak.To.Tu (1998), Miałem taki sen (2002), Trylogia Petera Handke (1999-2000, we współpracy z Aspik Theater z Niemiec i Local Theatre z Izraela), Albert Lux (2003), Słownik sytuacji (2003, koprodukcja ze Spielart Festival z Monachium, Hebbel Theater z Berlina, FFT Düsseldorf ), Mamo, chcę tańczyć Mahlera (2005, koprodukcja z LOFFT Lipsk), Krótka historia kroku marszowego (2008), Opowieści i pamięć (2008, koprodukcja z Acco Theatre z Izraela), Hotel Dieu (2010), Re//mix. Pina Bausch (2011), Rewia Ognia (2014), Posthuman Theatre (2011-2014, we współpracy z Teatrem Kaitaisha z Tokio), Upadek przyszłości (2014, we współpracy z tancerzem i choreografem z Izraela, Iradem Mazliahem), Heartbreak Hotel (2015, we współpracy z Teatrem A3), Kartoteka – hommage a Tadeusz Różewicz oraz Nicea (2016, we współpracy Teatrem Akhe z Petersburga) oraz pięć wieczorów z cyklu Kabaret Olbrzymów.
Krótka historia kroku marszowego, Teatr Cinema, fot. z arch. teatru Kartoteka, Teatr Cinema (współpraca z Akhe), fot. z arch. teatru Hotel Dieu, Teatr Cinema, fot. z arch. teatru próby do Kartoteki, Teatr Cinema (współpraca z Akhe), fot. z arch. teatru