Teatr Pogranicze/Teatr Sejneński

Siedziba: Sejny
Rok założenia: 1990
Sala: Biała Synagoga
Największa impreza: „Księga teatru” – cykl spotkań teatralnych
Dane kontaktowe: teatr@pogranicze.sejny.pl

http://pogranicze.sejny.pl/teatr_sejnenski,69.html

Teatr działający przy Ośrodku „Pogranicze – sztuk, kultur, narodów”, założonym w 1990 r. przez grupę animatorów kultury związanych wcześniej z teatrami Gardzienice, Stop oraz Ośrodkiem Kultury „Dąbrówka” w Poznaniu (Krzysztof Czyżewski, Małgorzata Sporek-Czyżewska), a także z Gminnym Ośrodkiem Kultury w Czarnej Dąbrówce na Kaszubach (Wojciech i Bożena Szroeder). Pogranicze, od początku zorientowane na lokalne środowisko, używało teatru w społecznym kontekście, animując akcje parateatralne („Dom”, „Świątynia”) skierowane do młodzieży. Stworzono też teatr dziecięcy, który dawał spektakle objazdowe. Po kilku latach z Ośrodka wyodrębnił się Teatr Sejneński, prowadzony przez Małgorzatę Czyżewską i Wojciecha Szroedera. Pierwszym spektaklem nowej grupy był Dybuk (1996), zagrała sejneńska młodzież. Później wystawiono także Wijuny oraz Kroniki sejneńskie. Ten ostatni spektakl okazał się ogromnym sukcesem, prezentowany był m.in. na Litwie, w Niemczech, Bośni, Danii oraz w nowojorskim Teatrze La MaMa. Porusza wielonarodową historię miejscowości, a grany przez dzieci z Sejn: Litwinów, Rosjan-staroobrzędowców i Polaków, połączył misję społeczną i artystyczną. Przy teatrze działa także Orkiestra Klezmerska oraz szereg pracowni: Pracownia Centrum Dokumentacji Kultur Pogranicza, Pracownia Edukacji Regionalnej, Pracownia Kronik Sejneńskich, Pracownia Muzyczna, Pracownia Muzyki Miejsca, Pracownia Opowieści i Słowa, Pracownia Przyrodnicza (Ptasia, Ziemi), Pracownia Spiżarni Krasnogrudzkiej, Pracownia Głębokiej Pieśni, Pracownia Maski, Pracownia Nowych Mediów, Pracownia Sztuki, Pracownia Wystawiennicza, Małe Muzeum Sejneńskie, Galeria „Biała Synagoga”, i Sejneńska Spółdzielnia Jazzowa. Ośrodek „Pogranicze” działa na wielu polach, dbając o swoisty ferment intelektualny, wzbudzany pod patronatem związanego z pobliską Krasnogrudą Czesława Miłosza. Warto pamiętać, że tak szeroka działalność narodziła się z teatru – artyści, przybywając do Sejn, kończyli pracę nad spektaklem Tę-tent (na podstawie Krwawych godów Federico Garcii Lorki), którego prezentacja była okazją do zrozumienia, iż aby pojąć, czym jest pogranicze, należy zostać animatorem kultury czynnej – słuchać ludzi.